Neden utanırız, çekiniriz? Bunların bireyde kişisel bir cevabı olmalı. Çünkü özgüven eksikliği hayatınızla oynayabilir. Negatif düşünceler yüzünden mutsuz ve hayattan bıkmış hissedebilirsiniz.

Neden utanırız, çekiniriz? Bunların bireyde kişisel bir cevabı olmalı. Çünkü özgüven eksikliği hayatınızla oynayabilir. Negatif düşünceler yüzünden mutsuz ve hayattan bıkmış hissedebilirsiniz. Bunlardan en önemlisi kekemeyseniz artık yaşamak istemezsiniz. Belli bir yaşınızdan sonra intihar etmeyi bile düşünebilirsiniz. Çünkü kendimden biliyorum. Şuan 20 yaşındayım ve 3 yıl öncesine kadar ağır bir kekemelik geçirdim. O kadar kendime güvenim azdı ki, evde tek başıma kalınca bile kekeliyordum. Beni tek mutlu eden şey: şarkı söylemekti. Çünkü ritim tuttuğumda kekelemiyordum.

Bir gün uzun uzun düşündüm ve neden diğer insanlar değil de ben kekemeyim? Tam 1 gün boyunca kendime sürekli bu soruyu sordum Cevabını bir türlü bulamadım. Çünkü diğer insanların bir suçu yoktu. Ama kekemeliği bende istemedim. Sonra anladım ki bende özgüven eksikliği var. Neden biliyor musunuz? Çünkü insanların içine çıkamıyordum. Sürekli sosyal medya üzerinden arkadaşlarımla konuşuyor, internetten onlarla birlikte oyun oynuyordum. Ee, böyle giderse nasıl özgüvenim yerime gelecekti. Hemen kendi kendime bir söz verdim ve insanların arasına çıkıp, hem yeni insanlarla arkadaşlık edinip hem de onlarla konuşup beni dinlemelerini sağlamaktı amacım. Belli bir süreden sonrada başarılı oldum.

Özgüven Eksikliği mi nasıl kazandım?

Beynimi kurcalayan soruları her zaman iteledim. Çünkü o sorular beni günden güne yıpratıyordu. Sürekli bana kekemesin, insanlarla konuşamazsın, sürekli kekeleyeceksin, senle dalga geçecekler vs. her defasında bunları hissediyordum. Negatif düşünceleri bir kenara bırakıp artık kendimi dinledim. Her defasında kendime: Bekir, sen kekemesin! Artık kabul etmelisin, dedim. Gerçekten beni bu cümle çok rahatlatmıştı. Artık kendi sorunumun ne olduğunu anlamıştım. En açık ifadeyle kekeme adayıydım. Günler geçti arkadaşlarımla buluştum, kız arkadaşlarım oldu, hatta kendime kız arkadaşı bile yapmıştım. Kendimden o kadar emindim ki artık özgüvenimi kekeme olmayanlardan bile fazla hissediyordum. Gerçekten çevrenizdeki arkadaşlarınız, aileniz, dostlarınız ne kadar anlayışlı iseler sizde o kadar rahatlıyorsunuz. Kendinizden emin bir şekilde hareket ediyorsunuz.

Bakın özgüven kekemeliğin ana maddelerinden biridir. Eğer bu sorunu yenemezseniz, kekemeliğin %20lik kısmını da yenemezsiniz. Ben sürekli kendime kekemeliğim elbet bir gün geçer, boşuna üzerinde fazla durmayım deyip duruyordum. O kadar yanılmışım ki, yaşım ilerledikçe kekemeliğimde arttı. Her zaman şöyle düşündüm: Önümde kocaman bir dağ var ve o dağın zirvesine çıkmayı hedefliyorum. Fakat hedeflediğim şeyi sürekli sandalyemde oturup düşünüyorum. Sadece düşünüyorum. Hiçbir işlev yok. Boş boş hayal kuruyorum ve sonunda anlıyorum ki ilk önce sandalyemden kalkmalı ve gerekli ekipmanlarımı hazırlayıp o zirveye öyle çıkmalıyım! 

Artık istediğim kişiyle, istediğim kelimeleri, nerde olursam olayım, kekelemiyorum. Çünkü kendime güveniyorum. Diğer insanların benden üstün olmadıklarını biliyorum. Diğer insanlara karşı konuşunca aşağılanmayacağımı ve küçük düşmeyeceğimi gerçekten çok iyi biliyorum. Umarım ne demek istediğimi anlamışsınızdır.