Anneler bebeklerinin dünyaya gelişini büyük bir heyecanla bekler.

Dünyaya gelen bebeğini en iyi şartlarda yetiştirmek büyütmek ister. Doğru bildiği yanlışlar yüzüne bazı hatalar yapar. Teknolojinin gelişmesi ile birlikte çevresel etkiler öğrenmeyi olumlu ve olumsuz etkilemektedir. Çocuklar buna bağlı olarak aşırı hareket eden, öğrenme konusunda daha aktif, özgüveni yüksek bireyler olarak yetişmektedir. Anneler aşırı hareketli çocukları için benim çocuğum çok hiperaktif deyip çocuklarının bu hareketliliği ile övünmektedir. Çünkü çevresindeki insanlar hareketli bireyleri zeki bireyler olarak tanımlamaktadır. Anne çocuğunun davranış bozukluğu içerisinde olduğunun farkında değildir. Davranış bozukluğu istemeden de olsa anne tarafından sürekli ödüllendirilmektedir.

Hiperaktif çocuklarda şu özellikler göze çarpar.

1-Hızlı hareket edip, çok konuşurlar

2-Dikkat eksikliği sorunu yaşarlar.

3-Yerinde duramazlar sürekli hareket halindedir.

Çocuklarda görülen dikkat eksikliği sorunu 3-7 yaşları arasında doktor tarafından keşfedilirse ve müdahale edilirse sorun bu yaşlarda çözüme kavuşmaktadır. Erken yaşta keşfedilmeyen bu hastalık bireyin ömür boyu bu hastalıkla yaşamasına neden olmaktadır. Dikkat eksikliği hastalığı tedavisi genelde ilaçla yapılmaktadır. İlaç tedavisinin dışında alışkanlıkları değiştirmeye yönelik tedavi programları hazırlanır. Çocuk ve aileye bu sorunla baş edebilmesi için ayrı programlar uygulanır.

Her şey hastalığın erken fark edilmesinde yatar. Kulaktan dolma fikirlere itimat eden birçok ebeveyn çocuklarının hayat boyu sorunlu olmasına tuz biber olduklarının farkına varması dileğiyle yazı dizime son veriyorum. Bir başka yazı dizisinde görüşmek üzere hoşça kalın