Müzisyen bir babanın kızı olan Billie Holiday, takma adıyla Lady Day, gerçek adıyla Eleanora Fagan, fakir bir çocukluk  dönemi geçirdi. Çocukluğunda Louis Amstrong ve Bessie Simith dinleyerek büyümüş ve cazla bu sayede tanışmıştır. Gezgin bir yaşam sürüyolardı ve bu koşuşturmanın arasında 11 ve 14 yaşlarında iki kez tecavüze uğrayıp sonunda fahişelik yapmaya başladı. İleriki zamanlarda Harlem’de ufak klüplerde şarkı söylemeye başlayınca dönemin ünlü isimlerini parlatan  organizatör John Hammond onu keşfetti ve onu kısa zamanda caz tarihinin önemli müzisyenlerinden biri yaptı. 1930 yılında 15 yaşındayken Laurence Jackson ile Harlem’de sahne almaya başladı. 1933 yılında ilk kayıtlarını yaptı.

Geçtiği Sanatsal Dönemleri, Albümleri

Holiday, müzik yaşamına Dixieland sonlarında, big-band ve swing döneminin başladığı zamanlarda başlamıştı. Kariyeri boyunca bebop dönemine kadar farklı caz müzik tarihi dönemlerini yaşadı. 1937 yılında Count Basie Orkestrasına katıldı.  “I Can’t Get Started”, “They Can’t Take That Away from Me,” ve “Swing It Brother Swing,” gibi şarkılarını Besie ile kaydetti. Fakat yılın sonlarına doğru Basie onu kovdu ve kovulma nedeni kesin olarak bilinmemektedir. Basie’nin vokalisti Jimmny Rushing’e göre Holiday amatörce davrandığı ve çalışmaları aksattığı için kovuldu. Bu ayrılık resmi kayıtlara “ güvensizlik nedeni ile “ diye geçti.

Holliday, Basie’den ayrıldıktan bir ay sonra Artie Shaw tarafından işe alındı. Bu onun için siyah bir kadının ilk kez beyaz bir orkestrada çalması demekti. Bu o dönemler için pek alışıldık bir şey değildi. 1939 yılında Radio WABC’de yayınlanmaya başladı müzikleri.

1938 Kasımında Lincoln Hotel’de çalacakları bir performans öncesi otel patronu ona sanatçı asansörü yerine servis asansörünü kullanması konusunda ısrarcı olunca Shaw’dan da ayrıldı. Çünkü siyah-beyaz ırkçılığı konusunda daha fazla tahammül gücü kalmamıştı.

Artie Shaw’la beraber çaldıkları dönemden hiç kayıt günümüze ulaşamamıştır. O dönemde Holiday birden fazla plak şirketi ile çalıştığı için “ Any Old Time “ dışında Hiçbir kayda girememiştir.

Şarkıları

“Billie's Blues” (1936)

“Don't Explain” (1944)

“Everything Happens For The Best” (1939)

“Fine and Mellow” (1939)

"God Bless the Child " (1941)

"Lady Sings the Blues" (1956)

"Long Gone Blues" (1939)

"Now or Never"(1949)

"Our Love Is Different" (1939)

"Stormy Blues" (1954)

Pek çok canlı yayın kaydı ve albümün dışında stüdyo albümleri :

"Lady in Satin" (Columbia, 1958)

"New Orleans: Original Motion Picture Soundtrack" (1946) (Giants of Jazz, 1983)

"The Sound of Jazz" (Columbia, 1958)

Getirdiği Yenilikler

Blues müzik tabanlı olmadığından dolayı caz müziğe çok farklı bir bakışaçısı getirmiş bir sanatçıdır. Sesi ve şarkı söyleme tarzı nefesli enstrumanlara benzemektedir ve aynen enstrumancılar gibi şarkıyı doğrudan sunmaktan kaçınıp, ritmleriyle oynayarak farklı şekilde yorumlamıştır.

Farklı sesi ve söyleme tarzı sayesinde hemen ayırtedilebilir bir tarza sahiptir. İyi kulağı ve doğaçlama konusundaki ustalığı onu pek çok eğitimli müzisyenden daha başarılı yapmıştır.

Lirikleri derin ve içtendi. Dönemin en iyi yazarlarından olarak gösterilmektedir. En büyük kayıt başarısı 1958 yılındaki Lady in Satin albümüdür ve aranjeleri 1997 yılında Ray Ellis tarafından bir daha yapılmış ve orkestra ile çalınmıştır.

"Holiday; Artie Shaw, Benny Goodman ve Count Basie gibi kendi döneminin dev müzisyenleriyle turnelere çıkmış, kayıtlar yapmıştır. 1938 yılında Teddy Wilson, Lester Young ve Basie Orkestrası'ndan bazı müzisyenlerle birlikte yaptığı kayıtlar dönemin sivrilmiş çalışmaları arasındadır. 1937 kaydı «Carelessly» listelerde birinciliğe yükselmiş, 1945' kadar da toplam 35 kaydı ilk 20'de kendine yer bulmuştur."

Ölümü, Sonraki Etkileri

1959 yılında karaciğerinde siroz olduğunu öğrenen Billie Holliday, doktorunun ona daha fazla içmemesi konusundaki tavsiyelerini dinlemeyerek hayatını kaybetti. Caz müziğe katkılarını sayacak olursak ondan sonraki pek çok caz müzisyeninin ondan etkilenerek müzik kariyerine başlamarını sayabiliriz. 30'lu yılların başından beri caz müziğe büyük katkılarda bulunmuş bir sanatçıdır. 1972 yılında yapılmış olan "Lady Sings The Blues" filminin esin kaynağı Billie Holiday albümleridir ve ölümünden sonra da hala pek çok kişiye hitap etmektedir.