Keşke kekeme olmasaydım da, elim olmasaydı, ayağım olmasaydı! Diyenleri çok gördüm ve duydum. Bence bu söylemleriniz kekeme bireylerine yakışan üslup değil. Çünkü fiziksel ve ruhsal bir sorununuz yok. Sadece alışkanlığınızı unutmanız lazım.

21. Yüzyılda yaşıyoruz ve her şeyin artık bir tedavisi var. Neden hemen umudunuzu yitiriyorsunuz? Konuşma sırasında sadece tekliyorsunuz, oysaki daha ne hastalıklarla uğraşan insanlar var. Bence hepimizin şükretmesi lazım…

Kekemelerin bence tek zorlandığı nokta sabır meselesidir. Ne kadar sabırlı olursanız kekemeliği o kadar çabuk yenersiniz. Mesela, şuan bu makaleyi okuyan 10 yaşında da olabilir, 50 yaşında da olabilir. Yeter ki sadece sabırlı olduğunu hissetsin. Gerisi zaten çorap söküğü gibi kendisinden gelir.

Kekemeyim diye kendinizi diğer insanlardan küçük görüyorsunuz, biliyorum. Çünkü bir zamanlar bende kekemeydim ve sizlere de hak veriyorum. Ama bu sorununuzu da kendiniz aşmanız lazım.

Nasıl mı?

‘’ Kendinizi Küçümsemeyin ’’ ve ‘’ Özgüven Eksikliği ’’ makalelerimi okuyabilirsiniz. Makalelerde uygulamalar mevcut…

Son bir şey söyleye bilirim: Unutmayın, hep beraber kekemeliği yenebiliriz…