Türk Dil Kurumu nezdinde anlamı ‘sıhhi imdat’ olan ve öneminden çok bitişik veya ayrı yazılması tartışılan ilk yardım her geçen gün biraz daha önem kazanıyor. Artan araç trafiği trafik kazalarına, maalesef ki yaşanan terör olayları, toplumsal yaralanmalara neden olurken ilk yardım bilen insan sayısının da artması gerekiyor. Zira sadece trafik kazalarında bile her yıl ortalama 7 bin kişi olay yerinde hayatını kaybediyor. Doğru ve zamanında ilk yardım ile bu sayının düşürülmesi işten bile değil.
Günlük hayatta herkesin ilk yardım eğitimi alması kendi yararına ve tamamen tercihe bağlı olsa da günümüzde işletmelerde her 10 çalışandan birinin ilk yardım eğitimi almış olması gibi bir zorunluluk var. Yasalarla desteklenen ilk yardımın önemi iş hayatında da en az sosyal yaşamda olduğu kadar önemli. Sektörlerin tehlike sınıflarına ayrılmasında az tehlikeli, tehlikeli, çok tehlikeli gibi gruplar baz alınıyor. Takdir edersiniz ki tehlikesiz diye bir grup yok. Buda demek oluyor ki çelik fabrikasından avukatlık bürosuna kadar her alanda ve her çalışma ortamında ilk yardım büyük önem taşıyor.
İlk yardım konusunda uzman olan paramedikler gibi herkes günlük hayatında her an bir hayat kurtarmak zorunda kalacakmış gibi ilk yardım bilmeli. Zira bir gün ilk yardıma ihtiyacı olan en yakınımızdaki insanlar bile olabilir. Şiddetle tavsiye ilk yardım eğitiminin bu işi yapmakta yetkili kurumlardan alınması olsa da genel geçer kuralları sizinle paylaşalım:
-Bayılan bir hastaya müdahale ederken ayakları yukarıda başı aşağıda tutularak beynine kan gitmesi sağlanır.
-Kesinlikle tokat atmak, sarsmak gibi uyarıcı etkiler kullanılmaz. Uyarıcı kokular koklatılarak ayılmasına yardımcı olunur.
-Hasta tam anlamıyla kendine gelmeden zorla su ve benzeri içecek içirmek tehlikeli olabilir.
-Kanamalı yaralanmalarda kanama temiz bir bez yardımıyla durdurulur.
-Yaralının ısı kaybı minimum düzeye indirilir.
-Karın yaralanmalarında hastaya zorla bir şeyler yedirilip içirilmez.
-Tüm yaralanmalarda yaranın kirlenmesi ve mikrop kapması mümkün olduğunca önlenir.
