Son macerasında çıtır çıtır kızartılsa da Chucky oyuncak fabrikasının kötü imajı silmek için kendisini restore etmesiyle birlikte küllerinden yeniden doğuyor. Chucky avını koruyucu ailesinin evine kadar takip eder ve çok popüler olan ilk filmin devamı niteliğindeki bu filmde çılgın kovalamaca başlar.
Ünlü bir seri katil olan Charles Lee Ray’e ev sahipliği yapan bu şirin oyuncak, bir kez daha bir oyuncağın öfkeyle yüzünün deforme olması ya da küfürler savurması gibi sürrealist durumlardan faydalanıyor. Artık Ray bebeğin bedeninden kurtulma konusunda daha da istekli hale gelmiştir çünkü ilk filmde bizlere anlatıldığı üzere bu bebeğin bedeninde ne kadar uzun süre kalırsa o kadar insana dönüşecek ve bir gün sonsuza dek bu bedende hapis kalacaktır. Söylemeye gerek yok Ray daha çok 6 yaşındaki bir bedende hayata yeniden başlamak istemektedir (kim istemez ki?).
Bu vücutta ne kadar uzun süre kalırsa o kadar insanlaşacağı fikri verilse de sonuçta insana ne kadar dönüşecek? Acaba tam insanlığa erişebilecek mi? Benim tahminimce kademe kademe gerçek bir insan olmaya yaklaşacak ama bir noktadan sonra yaklaşmaya devam etse bile tam anlamıyla insana dönüşemeyecek tıpkı bilgisayarda yaratılan aktörler gibi. Son zamanlarda bilgisayarlarda taklit edilen gerçek insan hareketlerinin ne kadar gerçeğe yaklaşabileceği tartışılıyor ve bu aslında benim insana dönüşen Chucky teorime benziyor. Her zaman bir kademe daha yaklaşacak ancak hiçbir zaman tam anlamıyla insan olamayacak.
Andy’nin annesi ilk bölümde yaşadığı zannedilen travma nedeniyle akıl hastanesine kapatılıyor ve Andy de bir bakıcı ailenin yanına veriliyor; bu aile bir korku filmi çekebilmek için yeterli aptallığa sahip. Andy korktuğunda ve evde koşmaya başladığında bakıcı babası onu yakalar ve şöyle der: “1 numaralı kural, evde koşmak yok” Tamam “baba” ama dolabı açıp da annemin tımarhaneye tıkılmasına neden olan, ruhumun ve hayatımın peşindeki bir oyuncak bebekle burun buruna geldiğimde de koşmamam mı gerekiyor?
Filmde bazı komik sahneler var, örneğin Chucky masum Good Guys bebeğinin kafasını eziyor, onu gömüyor ve evdeki yerinin üstüne konuyor ve benim favorim olan sahnede bir yetişkin Chucky’i fark ettiğinde şirin bir sesle “Merhaba! Ben…Tommy!” diyor.
Pay Pal şirketindeki hissedarlar, birinci filmde yer alan ve etkileyici bir finale zemin hazırlayan olaylardan kaynaklanan negatif imaj sebebiyle çok rahatsızdırlar. Oyuncak bebek ve şirketle ilgili pozitif imaj yaratmak için bunu yeniden pazara sokmaya karar verirler. Orijinal Chucky bebeği şirket tarafından alınır, sonunda hiçbir sorunu olmadığına ve bir şeytan tarafından ele geçirilmediğine karar verecek olan oyuncak üreticileri tarafından incelenir. Böylece onu eritip yeniden yapmaya karar verirler. Neden bir kenara atmadılar bilmiyorum doğrusu umrumda da değil. Herhalde sakla samanı gelir zamanı dediler.
Nihayetinde Chucky taze bir plastik bedenle geri döner (ne yazık ki bebekten bebeğe geçtiği kadar kolay bir insana geçememektedir) ve bir kez daha Andy’i aramaya başlar. Chucky’nin neden ille de Andy’nin peşine düştüğü ve bir sokak serserisi bulup içine girmediği konusunda şikayetler duydum ama unutmayın ki katilimiz, ilk filmde plastik hapishanesinin koşulları gereği Chucky bebeğinin içine girdiği andan itibaren kimliğini açıkladığı ilk kişinin vücuduna transfer olabilir.
Child’s Play serisinin ilk devam filmi, her ne kadar ilk filmin başarısı nedeniyle konuya hiçbir katkıda bulunmayan ikinci sınıf toy film boşluğuna düşmeye yakınlaştıysa da Child’s Play 2 hemen hemen kabul edilebilir bir devam filmi kategorisine girmeyi başarmaktadır. Aynı Psycho 2 gibi, onun da ilk filme yetişmesi gibi bir umut yoktu ama en azından varlığını haklı çıkarabilecek bir başarıya ulaşmıştı.
Child’s Play 2’nin sonu sıkıcı olabilir ancak oyuncak fabrikası setinden bir hayli etkilendim çünkü burası Andy ve üvey kızkardeşi Kyle’ı kovalayan Chucky’e muhteşem bir atmosfer sağlıyor. Filmin son kısmında çok akıllıca sahneler var bu sahnelerin içine, fabrikanın içinin bir labirente benzediğini, bu yüzden kaybolan Kyle ve Andy’nin en az altı kere aynı köşeyi döndüğünü gösteren klipleri dahil etmiyorum. Biraz basmakalıp ama benim en çok beğendiğim final sahnesiyle hiçbir şey kıyaslanamaz çünkü burada en azından eli yüzü düzgün bir korku filminde bile görmediğim garip şeyler gördüm.
Bir filmin beklentileri karşılamak için çok çalıştıktan sonra kendisini “eğlencelik” statüsüne düşürmesi çok garip. Yine de ben filmin başarılı olduğunu düşünüyorum.
BUNLARI BİLİYOR MUYDUNUZ?
- Aylar süren hazırlık “yeni” bir Chucky yaratılmasıyla sonuçlandı. Bebeği hareket ettirmek için mükemmel senkronizasyonda çalışan 9 kuklacı gerektiği için her hareketin tek tek çalışılması gerekti böylece bu 9 kişi koordineli olarak hareket edebilecekti.
- Filmin sonunda Chucky oyuncak makinesinde yeniden yapılırken yazılar akmaya başladığında bir el gözüküyor.
- Film Chicago, Illinois’da çekildi.
- Chucky’nin konuşmasını daha gerçekçi yapmak için özel bazı sahneler saniyede 24 yerine 18 karede çekildi. Kukla dizaynırı Kevin Yagher, “Böylece kendi yüz hareketlerimizi kelimelere uydurmak için vakit bulduk. Sonra geri kalan her şeyi yakalamak için film hızlandırıldı ve biz de “F” ve “B” gibi zor harfleri daha gerçekçi canlandırmayı başardık.”dedi.
- Child’s Play 2’nin bütçesi $13,000,000 ve ABD’deki hasılatı $28,501,605.
- Kukla Chucky’nin olduğu her sahnede bir tane de “saklanacak yer” vardı böylece kuklacıların 9’u da elde joystick saatlerce yere uzanıp gizleniyorlardı.
Kategoriler: 1980-1990 Arası, A.B.D., C, Film Arşivi, KORKU SİNEMA, Slasher
Yönetmen: John Lafia
Senaryo: Don Mancini
Imdb Puanı: 5.2/10
Yapım: 1990, ABD, 84 Dakika
Oyuncular: Alex Vincent, Jenny Agutter, Gerrit Graham, Christine Elise, Brad Dourif (Ses)