Günümüzde olduğu gibi İstanbul, Bizans devrinde de, Osmanlılar zamanında da hep insanların ilgi odağı olmuş önemil bir yerleşim yeridir. Büyük başın derdi de büyük olur sözü gereği, tarihi boyunca çok muhtelif sıkıntılarla yüz yüze gelmiştir hep. Osmanlı Devleti'nin son dönemlerinde yaşadığı buhranlar, mağlubiyetler ve toprak kayıpları her taraftan Osmanlı topraklarına doğru göçlere sebep oldu. Bu göçler özelikle başşehir olan İstanbul'a yapılmaktaydı. Böylece gittikçe kalabalıklaşan İstanbul'da işsizlik ciddi bir mesele haline geldi. Buna, savaşlarda kimsesi kalan yetim, öksüz ve çalışmayacak durumlardaki dul ve ihtiyarlarında katılmasıyla şehirdeki dilencilerin sayısı da artmaya başladı.
Her büyük şehir gibi İstanbul da dilenciler için bir çekim merkezi olmuştu. Bu sebeple gerek yerli dilenciler, gerekse ülke dışından gelen dilenciler İstanbul'da yoğun bir faaliyet göstermekteydiler. Dolayısıyla Osmanlı Devleti'nin son dönemie rastlayan Sultan mehmed Resad devrinde devlet, dilenciler meselesiyle çeşitli şekillerde mücadele etmek zorunda kalmıştı.
Gerçekten çalışamayacak dilencilere cer kağıdı verilerek bunlar kontrol altına alınırıken, diğer dilencilerin şehre gelmeleri engellemenmeye çalışıldı. Çalışabilecek durumda olduğu halde dilenenler ve kaçak yolla şehre gelenler tespit edildiğinde, cezalandırılırdı.
Galata Köprüsü üzerinde bir dilenci, İstanbul, 1890...
Günümüz Türkçesiyle:
İçişleri Bakanlığı
İçişleri Umumi İdare Müdürlüğü
İstanbul'daki dilencilerin sayıları günden güne artarak halkı rahatsız edecek seviyeye gelmiştir. İçlerinden pek çoğu ise güce yarar ve sağlam oldukları halde dilenmeyi kendilerine iş edinmiştir. Bunlar, birçok kötü ve sakıncalı fiileri işlemektende çekinmemektedir. Bu vaziyet karşısında kayıtsız kalınması diğerlerine de sirayet ederek günden güne sayılarının artmasına sebep olacak ve bu durum ahalinin huzurunu kaçıracaktır. Şehrin bu gibi dilencilerden temizlenmesi hususindaki tedbirlerden bir netice alınabilmesi için evvelce de tebliğ edildiği üzere bunların İstanbul!a gelememleri için gerekli tedbirlerin aqlınması tebliğ olunur efendim.
20 Ocak 1915
İçişleri Bakanı adına müşteşar